Stary i Nowy Rok.

 Zasiadłem do laptopa, słuchając piosenki ,, Wehikuł czasu" Dżemu, i postanowiłem napisać kilka słów o minionym roku w moim życiu, i o tym, co przed nami. Zaczynamy. Stary rok był trudnym doświadczeniem, ponieważ w styczniu 2021 roku, zachorowałem na dengę. Dwa tygodnie w łóżku, gorączka, spadek hemoglobiny we krwi. Poważna choroba zakończyła się dobrze. Potem koronawirus, który dopadł moich najbliższych, śmierć teściowej pod koniec maja. To doświadczenie tylko przypomniało mi, jak kruche jest nasze życie. Jeżeli chodzi o pracę, to dopiero od sierpnia można było zacząć wizytować szkoły, zobaczyć jak nauczyciele prowadzą lekcje. Z moich obserwacji, z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że uczniowie stracili ostatnie dwa lata edukacji. Brak Internetu w wioskach nie pozwolił na to, żeby mogły odbywać się lekcje zdalnie. Niestety, cywilizacja w dżungli nie jest na tak wysokim poziomie, jak w Europie. Udało nam się zaszczepić, i mieć nadzieję, że uda nam się przetrwać ten trudny czas pandemii. Kończymy ten stary rok z nadzieją, że kiedyś wrócimy do normalności. Nie wolno tracić nadziei. 
W mojej pracy, doświadczyłem tego, jak drugi człowiek może chcieć ciebie zniszczyć, tylko z tego powodu, że ty lepiej pracujesz od niego. Taka smutna, ale prawdziwa rzeczywistość. Nie poddaję się, i idę dalej. 
 Nowy Rok przede mną, jakie plany? Nic nie planuję, chcę po prostu cieszyć się życiem z moją żoną, każdy dzień jest dla nas darem od Pana Boga. Idziemy wspólnie przez nasze życie, i to, co nam przyniesie, weźmiemy na klatę. Patrzę na ten rok z nadzieją, chcę się rozwijać, czytać książki, poznawać nowych ludzi, być jeszcze lepszym człowiekiem, niż w ubiegłym roku. Chcę  po prostu żyć. I tyle.                                                                                                                                                            Wszystkim moim Czytelnikom, na Nowy Rok, życzę przede wszystkim czasu, aby mogli cieszyć się swoim życiem. 

                                                                                







                                           

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nasz ślub.

Obraz
  To był długo wyczekiwany dzień dla nas, aż w końcu nadszedł. Czas pandemii, ograniczenia i wprowadzenie nowych zakazów, spowodowało, że musieliśmy przenieść nasz ślub z 7 na 6 lutego. Wprowadzili zakaz przemieszczania się w niedziele, dlatego cała nasza uroczystość odbyła się w sobotę. W kościele były takie pozytywne emocje, ogromne przeżycie dla nas, no i ja tym razem stałem po drugiej stronie ołtarza. Na nowo powrót do życia sakramentalnego, coś pięknego. Po mszy udaliśmy się na zasłużony obiad, potem oczywiście nie zabrakło tańców. Cała impreza skończyla się o 20:00, ponieważ o 21:00 w Iquitos zaczyna się godzina policyjna, dlatego wszyscy goście musieli bezpiecznie wrócić do swoich domów.                                                                                                                                                                                           Więcej zdjęć możecie zobaczyć na moim Instagramie @okodzungli.                                                
Czytaj więcej

Oko, serce i Covid-19.

Obraz
                                                                                                                      Wizyta u okulisty.        Oko, serce i Covid-19.  Tak w skrócie można przedstawić to, czym obecnie żyję. Zacznę wszystko od początku.                Pewnego dnia obudziłem się, i moja żonka zauważyła, że mam oko czerwone. Jakiś mały wylew zrobił mi się w oku, nawet nie poczułem tego. Może za dużo czasu przed komórką (Netflix), a może jakiś zbyt duży wysiłek wpłynął na kondycję mojego oka. Jak się później okazało, złapałem też zapalenie powiek, dostałem maść i krople do oczu. Przy okazji zbadali mi wzrok, mam bardzo dobry.        W tym samym czasie, Feli zrobiła test na koronawirusa, i wyszedł pozytywny. Ja też zrobiłem, i mój wynik był negatywny. Dziwna sprawa, bo za dwa dni powtórzyłem test, i też wynik negatywny. Możliwe, że w ubiegłym roku miałem już tego wirusa, i teraz jestem odporny, choć test nie wykazał, że mam przeciwciała. Zobaczymy, co będzie dalej. Feli
Czytaj więcej

Kilka słów o mnie.

Obraz
  Jak to się stało, że trafiłem do peruwiańskiej dżungli? Nazywam się Paweł Stanios i zapraszam Cię w podróż do przepięknego świata, jakim jest amazońska puszcza.                         W 2013 roku, przyleciałem do Iquitos, jako ksiądz- misjonarz, który postanowił głosić ewangelię w mieście Iquitos,   słynnym  z tego, że można dostać się do niego jedynie samolotem lub statkiem. Nie ma drogi lądowej. To było zawsze moje marzenie, wyjechać na misje.                            Po dwóch latach posługi misyjnej podejmuję decyzję, żeby ożenić się z Felicitą, moją żoną. Nie mogłem prowadzić podwójnego życia. Trzeba mieć jaja, żeby podjąć taką decyzję- powiedział mi ktoś z moich bliskich.                       Obecnie pracuję jako nauczyciel religii i nadal czuję się misjonarzem w kraju, gdzie potrzeba ludzi wiary, misjonarzy, którzy będą głosić Jezusa Chrystusa. Nic nie daje mi takiej satysfakcji, jak poznawanie nowych ludzi i rozmowy z nimi.                          Oprócz tego każdego dn
Czytaj więcej