Dwie rocznice.

 

Jak liczyć te rocznice? Który ślub był ważniejszy, cywilny czy kościelny? Zapraszam do lektury. 

W moim życiu miały miejsce dwa śluby. Cywilny odbył się 14.10.2016 w Caballococha. Natomiast ślub kościelny miał miejsce w Iquitos, 06.02.2021. Te dwie daty są dla mnie bardzo ważne.                                                                               
  Ślub cywilny był dla mnie momentem, kiedy musiałem podjąć poważną decyzję w swoim życiu. Uregulować swój status w Peru, żyć w legalnym związku. To takie przyziemne sprawy. Razem z Feli wyruszaliśmy w nieznane, podróż z Iquitos do Caballococha. Mieliśmy tylko materac, lodówkę, TV, i jeszcze kilka niezbędnych rzeczy. To był początek naszej wspólnej wędrówki. Zaczynaliśmy od zera, zostawiając nasze dotychczasowe życie, chcieliśmy rozpocząć życie we dwójkę. Nie mieliśmy obrączek, ale za to mieliśmy siebie i naszą miłość. Po ślubie był tylko skromny obiad dla rodziny i znajomych. 

Do szczęścia brakowało nam tylko ślubu kościelnego. Aby go zawrzeć potrzebowałem dyspensy od papieża Franciszka. Po wszystkich potrzebnych dokumentach, na powyższe pozwolenie czekałem prawie rok, można powiedzieć, że bardzo szybko. Ślub kościelny był dla nas takim dopełnieniem, zawsze chcieliśmy żyć blisko Pana Boga. Przez te lata, kiedy żyliśmy tylko w związku cywilnym, byliśmy blisko Pana Boga, tylko nie mogliśmy przystępować do Komunii świętej. Zawsze uczestniczyliśmy  w mszach, modlitwa małżeńska była obecna w naszym życiu. Razem z Feli jesteśmy nauczycielami Relgii i staramy się dawać świadectwo wiary naszym życiem i posługiwaniem w kościele.

Wczoraj obchodziliśmy pierwszą rocznicę ślubu kościelnego, ale nasza miłość zaczęła się dużo wcześniej. Nasz ślub cywilny był początkiem tej naszej wspólnej wędrówki, która trwa po dziś. Dziękowaliśmy Bogu za to wszystko, co mamy w życiu i co nas spotkało, i spotka. Wiem jedno, że razem z Bogiem jest łatwiej iść przez życie w sakramencie małżeństwa.

Wiem, że będziemy zawsze wspominać te dwie daty. Ważne jest to, aby wspólnie iść przez życie, i mieć wsparcie w drugiej osobie, która jest blisko ciebie.

                                                                        Wspólny obiad.




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kilka słów o mnie.

Obraz
  Jak to się stało, że trafiłem do peruwiańskiej dżungli? Nazywam się Paweł Stanios i zapraszam Cię w podróż do przepięknego świata, jakim jest amazońska puszcza.                         W 2013 roku, przyleciałem do Iquitos, jako ksiądz- misjonarz, który postanowił głosić ewangelię w mieście Iquitos,   słynnym  z tego, że można dostać się do niego jedynie samolotem lub statkiem. Nie ma drogi lądowej. To było zawsze moje marzenie, wyjechać na misje.                            Po dwóch latach posługi misyjnej podejmuję decyzję, żeby ożenić się z Felicitą, moją żoną. Nie mogłem prowadzić podwójnego życia. Trzeba mieć jaja, żeby podjąć taką decyzję- powiedział mi ktoś z moich bliskich.                       Obecnie pracuję jako nauczyciel...
Czytaj więcej

Oko, serce i Covid-19.

Obraz
                                                                                                                      Wizyta u okulisty.        Oko, serce i Covid-19.  Tak w skrócie można przedstawić to, czym obecnie żyję. Zacznę wszystko od początku.                Pewnego dnia obudziłem się, i moja żonka zauważyła, że mam oko czerwone. Jakiś mały wylew zrobił mi się w oku, nawet nie poczułem tego. Może za dużo czasu przed komórką (Netflix), a może jakiś zbyt duży wysiłek wpłynął na kondycję mojego oka. Jak się później okazało, złapałem też zapa...
Czytaj więcej

Nasz ślub.

Obraz
  To był długo wyczekiwany dzień dla nas, aż w końcu nadszedł. Czas pandemii, ograniczenia i wprowadzenie nowych zakazów, spowodowało, że musieliśmy przenieść nasz ślub z 7 na 6 lutego. Wprowadzili zakaz przemieszczania się w niedziele, dlatego cała nasza uroczystość odbyła się w sobotę. W kościele były takie pozytywne emocje, ogromne przeżycie dla nas, no i ja tym razem stałem po drugiej stronie ołtarza. Na nowo powrót do życia sakramentalnego, coś pięknego. Po mszy udaliśmy się na zasłużony obiad, potem oczywiście nie zabrakło tańców. Cała impreza skończyla się o 20:00, ponieważ o 21:00 w Iquitos zaczyna się godzina policyjna, dlatego wszyscy goście musieli bezpiecznie wrócić do swoich domów.                                                                         ...
Czytaj więcej